Erkan Süzgün | İfşa
- Melih Ş. Özgür
- 9 Eyl
- 2 dakikada okunur
Erkan Süzgün İfşa
Serdar Ortaç yıllarca Türkiye’nin beste fabrikası olarak anıldı. Haklıydık da. Adam hem kendi albümlerini tıka basa dolduruyor hem de bir dolu ünlüye parça veriyordu. Tıka basa derken lafın gelişi değil; bir albümde 20 şarkı olur mu yahu?
Ama sonra… yıllar sonra Serdar Ortaç’ın tahtını sallayacak biri doğdu. Henüz pek kimse farkında değil ama farkını fark ettirecek kadar hızlı koşuyor. Bu isim: Erkan Süzgün.
Serdar Ortaç yılda bir albüm yapıp 20 parçayla dolduruyorsa, bir o kadarını da piyasaya dağıtıyordu. Etti mi yılda 50 şarkı? Etti. Erkan öyle mi? Yok. O daha iddialı. Sabah akşam şarkı yazıp paylaşmak nedir abi! Sabah Instagram’a giriyorum, yeni şarkı. Akşam bakıyorum, bir şarkı daha. Daha sabahkini sindiremedik, ezber yapıyorduk!
Serdar’ın beste fabrikası varsa, Erkan’ın da seri üretim matbaası var. Durmuyor, dinlenmiyor.
Şaka bir yana, kendisine hayranım. Siz daha Erkan’ın varlığından haberdar değilken ben şarkılarını dinliyordum. Hatta size bir sır vereyim: şarkılarını hepinizden önce dinliyorum. Sözüm ona onayımdan geçiyor… Şaka şaka, yok öyle bir şey. Ama yayınlanmadan dinlediğim doğrudur.
Açıkçası zaman zaman kıskandığım da oldu. Bir muhabbetimiz var ki hâlâ gülüyorum.
Ben: Yuh! Hangi ara 2125 abonen oldu?
Erkan: İyi gidiyor, seviyorlar şarkılarımı. Sen de daha sık üret, koy.
Ben: Ben senin gibi sabah akşam yazamam. Kıskandım ya… Bana kimse gelmiyor. Sevmiyorlar şarkılarımı.
Erkan: Tarzın çok uyuşuk.
Ben: (İçimden: Ona uyuşuk denmiyor, down tür deniyor.) Napayım abi, benden başka bir şey çıkmaz.
Erkan: Çıkar. Tarzını değiş.
Üç gün geçmeden yine aynı sohbet:
Ben: Abone sayın yine artmış.
Erkan: Tarzını değiş. Ne zaman değişeceksin?
Ben: Oğlum, benim sözler bunu gerektiriyor. Ağır… Buna down müzik gidiyor. Ayrıca bunun da meraklısı var. Misal, Cem Adrian… (Daha örnekler verecektim ki bölüyor Erkan.)
Erkan: Tarzını değiş.
Adamın ağzından başka cümle çıkmıyor. Günler geçiyor, konu dönüp dolaşıp buraya geliyor.
Ben: Benim bir tarzım var.
Erkan: Tarzını değiş.
Ben: Oğlum, benim yazdığım şarkı sözlerine bu tarz... (Çat diye sözümü kesiyor yine)
Erkan: Yazma o zaman.
“Yazma o zaman” dedi ya la!
Her şeye rağmen muhteşem bir dostluk ve sahipleniş var aramızda. Kardeş olsak bu kadar yakın olur muyduk emin değilim. Hatta aramızda şarkı alıp vermeler başladı bile. Benim Olmayanı Sevdim'i kendisi de düzenlemek istedi. Tam 7 tane versiyon attı. Ben duyduğum an ikinciye takıldım. O bana “şunu da dinle, bunu da dinle” diye devam ediyordu. Bense ikinciye diretince işin sonu şöyle bağlandı:
Ben: İkiiii. Şarkı ruhunu bulmuş abi bayıldım.
Erkan: Hâlâ ruh diyo!
Ha bu arada 107 abonem var 4 aydır. 110’dan 105’lere düştüm, sonra yolunu şaşıran birkaç kişi geldi. Geleni de kaçırıyorum. Sizden tek ricam var; tarzımı sevin!
Melih Ş. Özgür
Bence yolundan şaşma night, sanat kendini icra etmektir, sen busun kabul etsinler;) Daha çok kitleye hitap etmek için değişirsen kendine yabancılaşırsın ve otantikliğin kalmaz, elbet birgün demiyorum aslında vakti zamanında olacak sen bu yolda devam et, başarı uzun vadede daha sindirilmiş ve tatlı olur. Yıllanmış viski gibi;)
Yine efsane yazılarından biri olmuşş👏🏼 Dostluğunuzun ya da senin deyiminle kardeşliğinizin daim olmasını dilerimm..müzik tarzını seven birisi olarak takipçi sayısına takılmamanı tavsiye ederim..maalesef kapitalist dünyamızda saçma bir algı var😏 yaptığın müzikleri sende biliyorsun ki gayet kaliteli ve çok zahmetle oluşturulmuş parçalar..emeklerinin karşılığını en yakın zamanda alırsın umarımm☺️🙋🏼♀️
:))
Ellerine sağlık, yine güzel yazmışsın.
Değerli bir insansın ve öyle kalacaksın her ne kadar tarzını değişmesen de:)
Ama hayat…İnsanı değiştiriyor ve sen de değişeceksin az kaldı:)
Farkımız tarzımız sloganı geldi aklıma :)) kardeş çatışması bumu oluyor yoksa belkii dee..